Op Brussels Airport legde een groot deel van het personeel van Aviapartner -dat diensten zoals de afhandeling van bagage aflevert aan verschillende luchtvaartmaatschappijen- op donderdagvoormiddag 25 januari spontaan het werk neer. De meeste vluchten vertrokken sinds de middag van 25 januari zonder bagage. Diezelfde dag werd er nog onderhandeld tussen vakbonden en directie. Na 11u werd er een akkoord bereikt.
We hadden daarover een gesprek met Peter Vits, syndicaal afgevaardigde van BTB (ABVV) bij Aviapartner.
Jan Dereymaeker: Waarom zijn de bagagisten bij Aviapartner zo misnoegd dat ze in staking gingen op 25 januari 2018?
Peter Vits: Wij eisen respect! Niemand in mijn vriendenkring gelooft me als ik zeg dat we geen tijd krijgen om te eten.
De mensen gingen niet over tot actie voor meer loon, maar voor veilig en werkbaar werk, het kunnen nemen van maaltijdpauze tussen het 3de en 6de uur. De onderbezetting is een terugkerend probleem. De directie houdt onvoldoende rekening met wisselende contracten. Voor de opstart van Air Maroc worden er bijkomende FTE's (nvdr Full Time Equivalenten) aangeworven. Met de regelmaat van een klok is er te weinig volk om de vliegtuigen in- en uit te laden. Sinds de komst van Ryanair zijn de problemen begonnen. Als je weet dat ook het aanwezige materiaal niet deugd dan verwonderd het ons niet dat de band stel wordt gelegd. Werkbaar werk is een centrale eis van de vakbonden.
Jan Dereymaeker: Hoeveel mensen deden mee met de actie?
Peter Vits: Meer dan 95% van de arbeiders staakten, het gaat over een 70 arbeiders, bagagisten en tarmères. De drie ploegen waren solidair. De staking stond heel sterk. Al meer dan een jaar brengen we dit probleem elke maand op de ondernemingsraad en de syndicale delegatie. Het zware werk zorgt voor een toename van burn-outs, fysieke klachten vb rug. Deze mensen worden onvoldoende vervangen. Interimcontracten kunnen dit alleen niet oplossen.
Jan Dereymaeker: Is het akkoord dat na 1 dag staking werd bereikt voldoende?
Peter Vits: De werknemers applaudisseerden toen we van de onderhandelingstafel na 11 u uur onderhandelen terugkeerden.
Interims krijgen een tijdelijk contract en tijdelijken een vast contract.- en meeruren van deeltijdse. Dat is een goed punt. (zie cao). Als er iemand vertrekt moet die ook onmiddellijk vervangen worden. Het materiaal moet beter en daar komt verandering in. Onze collega's van Swissport beschikken over betere werktuigen.
Jan Dereymaeker: Is daarmee een volgende actie uitgesloten?
Peter Vits: Jullie moeten beseffen dat het werk op de tarmac en in de bagageruimtes zware jobs zijn. Vaak in weer en wind, zware valiezen, druk heen en weer vliegen. Dat betekent tijdsdruk . Het systeem van interims kan dit niet oplossen. We pleiten al enige tijd voor een luchthavenstatuut voor de grondafhandelaars en dat als mogelijk uitgebreid over de hele luchthaven. Dan heb je een vaste pool van geschoolde mensen die kunnen ingezet worden en zo vermijd je tekorten als een luchtvaartmaatschappij van afhandelaar verandert. Dat is een zeer belangrijke eis waar we ons verder gaan op toeleggen om het structurele probleem van onderbezetting te kunnen oplossen.
Jan Dereymaeker: Op 15 februari wordt de nieuwe tender (aanbesteding) van kracht. Wat als Aviapartner of Swissport plaats moeten ruimen voor een concurrent?
Peter Vits: Het gevaar is dat BAC (nvdr Brussels Airport Company, is de NV waaraan de Belgische Staat de exploitatie van Brussels Airport heeft toevertrouwd) een maatschappij zou nemen die wel kapitaalkrachtig genoeg zou zijn maar daarom niet arbeidsvriendelijker. Dit is daarom zeker niet de beste oplossing. De huidige afhandelaars moeten voldoende mogelijkheden hebben om hun contract uit te voeren en stoppen met hun moordende concurrentie
Het personeel en de syndicaten kijken uit naar 15 februari. We zullen zien wie het wordt. Maar we zullen steeds paraat staan om de belangen van de werknemers te verdedigen.
