Denis, slaap zacht.

Ik zag Denis de laatste keer toen ik ook Stan Van Hulle in UZ Leuven ging bezoeken. Stan en Denis, 2 automobielarbeiders. Alle 2 kanker. Toen ik binnenkwam in zijn kamer lag een erg vermagerde Denis in het ziekenhuisbed. Wel met een groen shirt met daarop een grote CHE.

Denis was ook een vechter. Hij heeft gevochten voor het voortbestaan van zijn Communistische Partij  van België (CPB). Een vechter tegen het fascisme dat hij vooral kende van zijn kameraden, anti-fascisten in de KPB. Denis kon niet tegen onrecht.

Enkele jaren terug werd hij heel kwaad. Hij was net op brugpensioen en kreeg een brief van de RVA, waarin men hem meedeelde dat hij zich moest aanmelden om een nieuwe job te gaan zoeken. Kwaad omdat ook andere collega’s, ex-ploegenarbeiders dezelfde brief hadden gekregen, terwijl duizenden jongeren zochten naar een fatsoenlijke job. Denis had op het eind van zijn loopbaan overal pijn.

Als ik aan Denis denk, dan denk ik aan ‘trouw’. Denis was trouw aan zijn klasse. Hij ging werken vanaf zijn 16^e. Hij was van opleiding loodgieter maar werkte het langste stuk van zijn loopbaan als automobielarbeider bij VW in Vorst. Hij was er syndicaal militant. Maar Denis heeft zijn welverdiende pensioen niet gehaald...

Trouw ook aan zijn Communistische Partij van België (KPB).
Trouw aan het anti-fascisme en aan de verzetsstrijders die hij heeft gekend.
Trouw aan de Partij Van De Arbeid (PVDA) die hem misschien het verdwijnen van de Communistische Partij (KPB) heeft doen aanvaarden.
Trouw aan zijn oude makkers en nieuwe kameraden.

Myriam vertelde me dat hij enkele maanden terug een elektrische rolstoel kocht in Nederand. Alleen dat model moest hij hebben. Daarmee wou hij met zijn PVDA -kameraden 1 Mei 2019 vieren in het Bruulpark van Leuven. Dat is niet meer gelukt.

Denis is gestorven als trouw PVDA-lid.

We gaan je niet vergeten Denis

Slaap zacht

Wout Lootens

namens de Partij Van De Arbeid  (PVDA) van België