Met droefheid hebben wij het overlijden vernomen van Peter Vanderleyden (4/09/1955° - 05/05/2021+) Wij betuigen ons diepste medeleven met zijn familie en vrienden.)
Tekst door Sander Vandecapelle, provinciaal voorzitter PVDA Vlaams-Brabant
Peter bouwde de partij al jarenlang op in Leuven, Tienen en de hele streek. Steeds onder de mensen, altijd open voor een open discussie.
Sterke syndicalist voor de BBTK bij de KBC.
Gekend activist in Leuven, op de dag van de armoede aan de steen, op bezoek aan het stakingspiket van Inbev, rond betaalbaar wonen, je kon er zeker van zijn dat Peter van de partij was.
Kameraden kenden jou als iemand die steeds politiek nadacht. Hoe analyseren we dit probleem? Welke ideeën moeten we versterken in de maatschappij? Vaak een telefoontje of een mail om zo gezamenlijk ons partijstandpunt te verscherpen.
Ahmed medesyndicalist uit Heverlee deelde dat op facebook vorige week. Op de foto, aan het betogen achter het spandoek met de eigen bedachte slogan "Niet de loonkost is te hoog, de winsthonger is te groot". Dat was jaren terug en toch scherp actueel.
Line herinnert dat ook. “Je was rechtuit, direct, had over alles wel een mening klaar. En die kon je - soms zeer scherp - goed verdedigen. Maar je zat er vaak recht op.”
Wout omschreef het als volgt “Peter luisterde naar iedereen, had aandacht voor mensen en hun bekommernissen en zocht oplossingen, om de grootst mogelijke eenheid te maken.”
Ik ga je samen met veel kameraden zo missen Peter
Als je ontdekte dat je kanker had, was je vastberaden, de verkiezingen van 2019 wilde je absoluut nog meemaken. Samen met Bea heb je tegen de kanker gevochten. Dokter Kris Merckx reageerde onlangs nog “je hebt ons en de medische wereld al meer dan drie jaar verrast.” Ook op ons afscheidsgesprek twee weken geleden bleef die vastberadenheid. Om nog een laatste keer van ideeën te kunnen wisselen, over het oprukkende racisme, over de toekomst en hoe we verder de wereld kunnen verbeteren.
Bedankt voor jouw jarenlange engagement, kameraad.
Velen zetten jouw strijd verder.
Afscheidsbrief Peter Vanderleyden Dit is de laatste tekst van Peter, een week voor wij afscheid namen: Sinds maandagavond 26 april ben ik terug thuis. In dit geval is dat geen goed nieuws want dit betekent dat er geen verdere behandeling meer mogelijk is. Ik ben zeer kortademig. Het is duidelijk geworden dat de tumoren zich hebben uitgezaaid op meerdere plaatsen in mijn buik. Ik wil me niet langer tegen een onafwendbare dood verzetten. Samen met mijn partner, onze kinderen en kleinkinderen, samen met familie en vrienden gebruiken we de resterende tijd om herinneringen op te halen aan de vele belevenissen in ons leven. De kanker woedt veel sneller in mijn lichaam dan we verwacht hadden. Mijn tijd zit er nu op. Ik heb altijd geloofd in de goedheid van de mens zoals ik altijd overtuigd was van het ziekmakende economische en maatschappelijke systeem waar winst en blinde economische groei centraal staan. Het zullen in de eerste plaats onze kinderen en vooral de kleinkinderen zijn die, als we geen sociale koers varen, heftig de gevolgen van de klimaatopwarming en de enorme ongelijkheid zullen ondervinden. Er is maar één alternatief, samen met vele werkers de keuze maken voor een eerlijke en sociale maatschappij ter bescherming van de werkende klasse en ter bescherming van onze aarde. Ik wens jullie allen veel liefde en het beste voor de toekomst. Veel liefs, Peter Vanderleyden |